309. برای تو که میخواهمت. برای تو که قرار بود سیگارم را از گوشه ی لبت روشن کنم. برای تو که آوایی

گفتی سردم است . دست بردم در ظلمت شب روی شانه هایت.در تو پیچیدم و شعر شدم برای هزار ضلع و زاویه از نگیت.خواندم.  کنار حس شنوایی تو، آوای باد شدم در گوش آتش. سوختم و سوختم .سوختم که لبخندت گرم شود .

309. برای تو که میخواهمت... برای تو که قرار بود سیگارم را از گوشه ی لبت روشن کنم... برای تو که آوایی

306. یه بارم برام عکس مانتو های گل گلی بفرست تا انتخاب کنم.....

305.. تقصیر من بود همه چیز.